گروهان سایبری

اگر یکی از سیلی‌های دباغ را رهنورد خورده بود، ادعای رهبری می‌کرد! سوزن هاي ته‌گرد را بر انگشتانش نهادند، چشمان زن بسته بود، جایي را نمي‌ديد٬  ناگهان دستانش را به ديوار كوبيدند٬ سوزن ها از زير ناخن‌ها تا ته فرو رفتند، درد استخوان‌هاي زن را مي‌سوزاند٬ اما لب از لب نمي گشود. خاموش كردن ته سيگار روي بدن زن‌ها از دوران جنگ ويتنام مد شده بود، آمريكایي ها كشف كرده بودند  زنان "ويت كنگ" تنها با اين شيوه لب به سخن باز مي‌كنند. ساواكي‌ها زن را روي تخت خواباندند، پس از ناسزاهاي تكان دهنده و سرگيجه آور حالا سيگارهاي خود را روي بدن او خاموش مي‌كردند٬  بي فايده بود، گويا بايد به دنبال راه ديگري مي بودند.

زن٬ ديگر جاي سالمي در بدنش براي شكنجه شدن نداشت٬ دخترانش را آوردند٬ حالا نوبت آنها بود  راضيه و رضوان ۱۳-۱۴ ساله بودند٬ آن‌قدر آنها را زدند و كوفتند و سوختند كه زن دعا مي‌كرد دختركانش زودتر بميرند تا اين‌قدر زجر نكشند٬ زن اما مگر حرف مي‌زد٬ هرگز!

 

            تصوير مرضيه حديدچي دباغ به همراه دخترش

امثال زهرا رهنورد اگر يكي از سیلی‌هایی را كه اين زن خورده بود خورده بودند، تاکنون ادعاي رهبري انقلاب را مي كردند. ادعا مي‌كردند با استقامت‌ترين زن تمام اعصار تاريخ بشريت هستند ! الحمدلله كه يك قطره خون هم از بینی اينها نريخت. مرضيه حديدچي بر اثر عارضه ريوي در بيمارستان خاتم الانبیاي تهران بستري شد٬ خوب كه چه  شد كه شد. حالا اگر الناز شاكر دوست بستري مي‌شد يك چيزي! كل سينماي ايران مي‌خوابيد. ده‌ها نشريه زرد آه و ناله سر مي‌دادند. اصلاً چرا خودمان را گول بزنيم ٬همين صدا و سيما بساطي راه مي انداخت.

 ساواك براي آنكه مقاومت اين زن را بشكند، آخر كار رفت دخترانش را آورد و جلوي چشم مادرشان شروع به دردناك‌ترين شكنجه ها بر روي آنها کرد. شكنجه فرزند در مقابل چشم مادر، چقدر وحشتناك است؟  اما اين كوه صبر لب از لب باز نمي‌كرد.

 
كروبي كه گویي دچار بيماري "همه كس به خود تجاوز بيني!" شده است، فرزندش به‌خاطر تلاش برای  جوسازی در راهپیمایی با شکوه 22 بهمن يك كشيده خورد. از همين يك كشيده پيراهن عثماني  عليه انقلاب درست كرد كه "فارين پاليسي" آخر او را به عنوان يكي از انديشمندان بزرگ سال  انتخاب كرد.


از افتخارات حديدچي همين بس كه به اندازه تمام ادعاهای اعظم طالقاني٬ منافق و ضد انقلاب به درك  واصل كرده است٬ اما هيچ‌وقت ادعاي رياست جمهوري نكرده. اگر شيرين عبادي يكي از شلاق‌هايي  را كه حديدچي خورده، خورده بود،  الآن با "بان كي‌مون" سر رياست سازمان ملل متحد دعوا داشت.

حديدچي نه باند و دفتر و دستكي دارد نه صاحب ملك و املاك و باغ و ويلایي است٬ نه فرزندانش در انگليس  هستند كه غصه‌شان را بخورد، نه حتي ادعا دارد که يك آلبوم با امام عكس دارد با اینکه نسبت به خیلی افراد بیشتر برای امام(ره) امین بوده و جزو هیئت اعزامی برای ابلاغ پیام تاریخی ایشان به گورباچف بوده است.  نه ادعا دارد روشنفكرترين  زن ايران است. حديدچي اما عفونت پاهايش را دارد كه بر اثر كشيده شدن ناخن‌هايش در زمان شاه هنوز رنجش مي‌دهند.  همين.

 
من مانده ام مسئول برگزيدن چهره هاي ماندگار كيست؟ مي‌ترسم آخرش احمد پورمخبر چهره ماندگار  شناخته شود٬ مرضيه حديدچي نشود. نشد هم نشد اشكالي ندارد، مرضيه حديدچي همين كه يكي از چهره هاي ماندگار نزد حضرت امام(ره)  است، برايش كافي است. اتفاقا الان كه فكر مي‌كنم مي‌بينم اگر چهره ماندگار نشود، خيلي بهتر است،  چون آن‌وقت برخی خيال مي‌كنند دين‌شان را ادا كرده اند  نسبت به اين زينب انقلاب.